ضرورت شناخت افغان ها

،دوستان عزیز

.جنگ های چندین دهه بدبختی ها، محرومیت ها و مشکلات بسیار زیادی را برای ما افغانان در قبال داشت

.کسی از بین رفت، کسی مقاومت کرد در کشور ماند و بعضی ها مجبور به ترک وطن گردیده وهر کس به گوشه پناه برد

.یکی از عمده ترین مشکلات پراگنده شدن فامیل ها، خویشان، دوستان، آشنایان، و هموطنان مان میباشد

.این همۀ عوامل باعث شد تا ما از شناخت یکدیگر خویش بدور مانیم

:کسانیکه در افغانستان ماندند از ضعف اقتصادی و بی امنیتی رنج بردند

کسی کشته شد، کسی معلول و معیوب گردید، کسی اختطاف شد و بسیاری ها خوشبختانه بسلامت ماندند. کلچر قدیم عوض به یک کلچر نوین فقر و جنگ شد

به همین شکل کسانی که از کشور بیرون شدند همچنان آسایش ندیدند.  با آنقدر مشکلات اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی مواجه شدند که حتی از معرفی درست خویش به اولاد های خود نیز عاجز ماندند. مشکلات که افغان های مهاجر مواجه شدند بیشمار است به طور مثال

بی عدالتی های اجتماعی، ضعف اقتصادی، قادر نبودن به مکالمۀ درست، رفع نتوانستن مشکلات حقوقی بنابر عدم مهارت های زبانی، حسرت ندیدن بقیۀ اعضای فامیل و دوستان و بلاخره رنج اغوای فرهنگی همۀ افغان های مهاجر را پژمرد!  با فرهنگ نو، سیستم قضایی و عدالتی جدید پر از بیعدالتی های اجتماعی رو برو شدند. در قدم نخست نتوانستند و همچنان نخواستند با سیستم نو خود را عیار سازند ازاینرو، به بسا مشکلات دیگری گریبان گیر شدند که بسیاری از افغان های مهاجر ما را زیاد زجر داده است

ولی با آنهم  بسیاری از افغان های معزز مان از قبل با قامت استوارتر و با افتخارتر ایستادند. زحمت کشیدند، درس خواندند و کار کردند.  برای خویش و فامیل های خود نام نیک و افتخارات اندک و یا بسیار بزرگ کمایی نمودند

:این همه نابسامانی های روزگار به تمامی افغان ها یکسان صدمه وارد نمود

آنانیکه در داخل کشور ماندند از شناخت کسانی که از کشور بیرون شدند بیگانه ماندند و کسانی که بیرون رفتند از شناخت آنهایکه در داخل فعالیت نموده و زحمت میکشند، بیخبر ماندند

با دیدن این همۀ درد  ها و رنج های خاتمه ناپذیر مردم خویش تصمیم گرفتیم مانند پل ِ گردیم برای وصل نمودن مردم عزیزمان از نقاط مختلف جهان

!بدون هیچ نوع منفعت مادی، میخواهیم رضا کارانه برای همه مصدر خدمت شویم

کوشش میکنیم آن نخبه گانی که در داخل کشور اند به کسانی که در خارج از افغانستان بسر میبرند به معرفی گیریم و آن فرهیخته گانِ که در خارج زندگی میکنند را برای همۀ هموطنانم به معرفی کشیم

.تا یکجا از اندوخته ها، فعالیت ها و مشاغل یکدیگر آگاه شده و به خاطر رسیدن به یکدیگر فاصله ها را کوتاه سازیم

این کار در ساختار کشور مان نیز مؤثر واقع میگردد. ما میتوانیم نخبه گان خویش را شناسایی نموده در هنگام ضرورت ایشان را برای باز سازی افغانستان دعوت نماییم

به همین شکل از مدبرین که در داخل افغانستان به سر میبرند برای  درست معرفی نمودن افغانستان، ضروریات و مشکلات که مواجه اند،  در محافل و مراسم خاص دعوت نماییم  تا توانسته باشیم  واقعاً کار را به اهل کار سپرد   

 

فعلاً زندگی ما افغان ها به کشتی شکستۀ نوح (ع س) می ماند، اما این کشتی مان از اثر جنگ های تحمیلی چندین دهۀ  که نفاق، بربریت، تبعیض و خشونت را در قبال داشت، شکسته و ریخته است

اگر هر کدام مان صرف متوجه جور کردن همان قسمت ِ کشتی که خود مان در آنجا ایستاده ایم باشیم، برای ترمیم اش ازچوب خود همین کشتی که سایر هموطنان مان نیز در آن همسفرِ ما اند، کنده و دوان دوان به طرف خود بیآوریم تا حصه خود را جور کنیم. پس در حقیقت هیچ کاری  خوبِ نکرده ایم

 نه تنها که خوب نشد، اشتباه هم کردیم. زیرا از قسمتی که چوبش را گرفیتم تمام کشتی را خراب کردیم و این کار مان باعث میشود که کشتی و تمام اهل آن غرق شوند، پس در جمع خودمان نیز غرق شده و نابود میگردیم 

پس بیآیید از خود جور کردن هایکه برای دیگران نفع اش نمی رسد خود داری کنیم. کاری کنیم که دیگران و خود را همزمان نجات داده و آباد سازیم تا این کشتی شکسته خود را به ساحل نجات برسانیم

اگر همه مان دست بکار نشویم و به یک دیگر خویش خلوصانه بدون هر نوع تبعیض زبانی، قومی، مذهبی، سمتی و سلامتی های جسمی کمک نکنیم، همه با هم یکجا غرق شده از بین میرویم

 

با احترام

الهه احرار