Alaha Ahrar

Alaha Ahrar is a well-known Human Rights Activist, Politician, Afghan Young Poet and a Public Figure for extensive Public Speaking related to International Affairs.

Ms. Ahrar is currently one of the Directors of International World Poetry, Canada, on the Board of Directors for the Afghan Women’s Writing Project (AWWP), and a writer for Peace X Peace Organization, Washington, DC and a full time employee in one of Human Rights organizations in Virginia, USA. Alaha graduated from University of Mary Washington with a triple major in Human Rights, Political Science, and International Affairs; she also completed a certificate program in Middle Eastern Studies. She is multilingual and has excellent computer skills. She has had numerous certificates, such as Certificate of Appreciation in 2013 from Diplomatic Language Services (DLS), Arlington, Virginia; Certificate of Recognition in 2012 from the Embassy of Afghanistan, Washington; and Certificate of Excellence and Dedication in 2012 by The Initiative to Educate Afghan Women, USA. She is a poet and writer and was awarded the Best Poet of the Year 2011 for Afghanistan and the United States in Canada. She was also appointed as the Ambassador of Youth and Peace for Afghanistan in 2011. Her written poem “The Desire for World Peace” selected as the best poem of humanity and peace for the year 2012.

http://www.un.org/disarmament/special/poetryforpeace/poems/ahrar/

ایام ترس و بیم: چرا ملت افغان سال های سال اشک ریخت، به انواع و اقسام آلام آشنا شد و عادت نمود؟

ایام ترس و بیم

 

چرا ملت افغان سال های سال اشک ریخت، به انواع و اقسام آلام آشنا شد و عادت نمود؟

ای مردم غیور و با شهامت افغان!

سرنوشت میلیون ها افغان بدست شماست. لطفاً اجازه ندهید یکبار دیگر آنهایکه توانایی مادی داشته راهی دیار غربت، محتاج و منتگذار بیگانه ها گردیده و مردمان بی بضاعت مان در داخل کشورهر روز و هر ساعت بسوزند، بگیریند، و به نا حق و معصومانه بمیرند.

جنگ های سخت بدون توقف، افغانان را آنقدر رنج داد و به عقب کشانید که از همۀ نعمت های دنیا دور مانده وبسیاری ها حتی مجال عبادت واقعی و درست بخاطر جمع را بخداوند (ج) خویش نیز نیافتند. آنقدر گریستیم، ترسیدیم و درد دیدیم که بکلی بیچاره و ناتوان گردیدیم.
مردم رنج کشیدۀ افغانستان عزیز را دوست دارم زیراافغان ها متدین، مهربان و فرهنگ پرور اند. اما باید بدانند که سرنوشت تمام ملت و اولاد وطن امروز بدست هر یک شان است. آرزو مینمایم از دیانت پاک خویش در این انتخابات استفاده نموده، هر کدام شان مسؤلیت های ایمانی، وجدانی و فردی خویش را نسبت به هر فرد میهن احساس کرده و رأی خود را بدون تعصبات قومی، ملیتی، سمتی، زبانی و گروهی، اما صرف به خاطر رفا، بهبود و صلح سرتا سری در افغانستان بدهند.

افغان ها از آبا و اجداد خویش با درایت و ایماندار بوده اند، ازاینرو هرگز اجازه خرید و فروش مسؤلیت های ایمانی، وجدانی، و میهنی شان را به هیچ شخصی دیگری قصداً نمیدهند. به افتخار مینویسم که تا حال هیچ فردی نتوانسته است با خریدن رأی به وجدان و ایمان اولاد اصیل و صادق این مهین صدمه وارد نماید.

رأی ندادن به شخص مناسب صدمۀ بزرگ به سرنوشت همۀ ما و شما، اعضای فامیل، وابستگان و تمامی اولاد وطن است.

افغان ها تجارب بسیار تلخ زندگی را چشیده اند. در دنیا هیچ ملتی به اندازۀ ملت افغان رنج نکشیده است. در دنیا هیچ قومی بارهای بارجبراً بی سرپناه نگردیده است. هیچ مردمی بار های بار دوستان و عزیزان شان را از دست نداده اند. اولاد های هیچ طایفۀ بار های بار گرسنگی و تشنه گی های دوامدار را متحمل نشده اند و بلاخره هیچ نژادی بار های بار با راکت ها، بم ها، درد ها و انواع مختلف رنج ها آشنا نشده و هیچ مردمی سال های سال از اندوه و بیچاره گی گریبان چاک نکرده اند.

این صرف افغانهاست که بسیار زیاد رنج کشیدند، بسیار زیاد گریستند و آله دست دشمنان داخلی و خارجی وطن گردیدند.

بخاطر چی؟

این همۀ آه و فغان و درد و اندوه و نالۀ ما از خاطر چی و از دست کیست؟

بخاطریست که دولتمداران ما زمام امور را بدست داشتند، اما درایت و فهم سیاسی نداشتند. مملکت ما به سیاست مدار ضرورت دارد.

بطور مثال: وقتی طفل تان بیمار میشود شما طفل خود را نزد مستری نمیبرید، زیراکه میدانید مستری علاج بیماری طفل تان را نمیداند.

به همین گونه: اگر تعمیر بنا مینماید، به داکتر مراجعه نمیکنید، البته بالای مهندسین و گلکار ها اعتماد نموده و به یک منهدس و گلکار لایق اجازه میدهید تا طراحی نقشۀ خانۀ شما نموده و بنا نمایند.

حال مملکت ما شکسته، ریخته و فرو پاشیده شده است. لهذا این وطن ما به یک مدبر و آگاه امور سیاسی ضرورت دارد. تا این مملکت را دوباره احیا و آبادان نموده و به درد و آلام هر یک مان خاتمه بخشد.

این نکته را هیچ وقت فراموش نکنید!

شخصی که لیاقت سیاسی نداشته باشد اما شما رأی خود را بخاطری به وی میدهید که به شهر، ولایت و یا زبان شما تعلق دارد، پس شما خدای ناخواسته شهر، ولایت و زبان تان را دشمندار ساخته، در تمامی تاریخ های جهان بدنام و منفور زمانه ها میگردانید.

 

ای وطنداران گرامی! لطفاً اجازه ندهید، بیشتر از این، اولاد هایتان یتیم، زن هایتان بیوه، مرد های تان شهید و والدین تان داغدار گردند.

اگر شما رأی تان را به کسی میدهید که ایماناً و وجداناً میدانید که این شخص لیاقت این بار گران و اعتماد شما را ندارد، و شما میدانید که میهن ما به یک کشتارگاه نوین دیگری تبدیل شده و همه تباه و بر باد میشویم. بس شما در خیانت بس بزرگ ملی سهیم بوده و در روز رستاخیز جوابگوی هزاران طفل یتیم و تمامی شهدا میباشید.

شاید بعضی از اشخاص بخاطر جمع آوری رأی شما وظیفه دار باشند. بناءً شما را به مفاد شخصی خویش تشویق به رأی دهی به شخص مشخصی مورد نظر خویش مینمایند. اما شما باید آگاه باشید و بدانید شخصیکه از شما رأی تان را میخواهد، وظیفه داربوده و پول بدست میآورد. پس شما باید از عقل و فراست خود کار گرفته، کور کورانه نه، بلکه با در نظر داشت وجدان سالم و ضمیر پاک تان آگاهانه رأی تان را بدهید.

 

با احترام،

الهه (احرار)

 

 

 

 

 

به تنهایی خدمت به خلق مشکل است، اما نا ممکن نیست

به تنهایی خدمت به خلق مشکل است، اما نا ممکن نیست

اوضاع سیاسی و اجتماعی مملکت عزیزم افغانستان آنقدر دلگیر و بحرانی شده که بالای احساس شعری ام تاثیرات منفی خود را گذاشته است. هر آنچیزیکه مینویسم با درد و رنج و غم آمیخته شده است. ازاینرو نوشته هایم را دوباره پاک مینمایم. زیراکه نمیخواهم آنهایکه بعد از من مییآیند، از خوانش احساس شعری ام رنج بکشند. فکر میکنم، من وهمسن و سال هایم همه  از بد طالع ترین نسل های افغانستان هستیم. همین که دست راست و چب خود را شناختیم، آموختیم که جنس مؤنث هستیم. باید به کوچه نرویم، با گودی های خویش در خفا بازی کنیم و بلاخره باید مکتب نرویم زیرا که جنگ و بربریت است و قوانین مملکت اجازه نمیدهد.
هیچ یک روز خوش از مملکت و مردمم را بیاد ندارم. میدانم مردم افغانستان در هرکجایکه زندگی میکنند، همۀ زیاد رنج کشیده اند. در مجموع تمامی ملت افغان به نحوی از انحا، ازین جنگ های متداوم آسیب های روحی، روانی، جانی و مادی زیادی را متقبل شده اند. لهذا همیشه سخت ضرورت میدیدم که ما افغان ها به لطف، مهربانی، دلداری و به کم کردن بار های اندوه همدیگرشدیداً نیاز داریم.

بناءً بعد از فراغت از پوهنتون مری واشنگتن، ورجینیا خواستم به صفت یک جوان افغان مسؤلیت وجدانی خویش را با انجام بعضی از کار های خیر برای مردمم آغاز نمایم.

نخستین گامم را در تلاش فرهنگ سازی، ادب پروری و نوازش مردم رنج دیدۀ افغانم برداشتم که شامل فعالیت های حقوقی، ادبی، ، فرهنگی در امریکا، افغانستان و کانادا برای رشد و تبارز استعداد های مردمم در هر کجای دنیا که بسر میبرند، میباشد.

فعلاً عضو رهبری سازمان نویسنده گان زنان افغان را در افغانستان و امریکا پیش برده، زمینه رشد استعداد های ، ادبی و فرهنگی را برای دختران و زنان داخل افغانستان از طریق این سازمان فراهم میسازم. دختران افغان شعر و نویسنده گی را از این سازمان در داخل افغانستان به زبان انگلیسی می آموزند. پس ازآموزش، مینویسند و سپس با جهانیان نوشته های خویش را در میان میگذارند. این سازمان هیچ نوع جنبۀ سیاسی نداشته بلکه یک کانون ادبی و فرهنگی مخصوص برای دختران و زنان افغان میباشد. دوستانیکه علاقه عضویت این سازمان را دارند، میتوانند به ویب سایت زیرین مراجعه نمایند.

The AWWP Board

ضمناً ریاست سازمان بین المللی شعر کانادا را نیز عهده دار بوده و از طریق این سازمان جوانان زحمتکش، با استعداد و کار کن نسل افغان را از سرا سرجهان برای این سازمان به معرفی میکشم. سازمان بین المللی شعر کانادا بعد از برسی آثار، کار کرد ها و یا نوشته های افغان تبار ها آنها را به فستیوال بین المللی شعر کانادا تقدیم مینماید. اگر آثار شرکت کننده گان طرف قبول انجمن علمی فستیوال قرار گرفت، برای تشویق بیشتر کار های شان، بهترین ها را تقدیر نموده و جوایز مختلف برای هریک از اشتراک کننده گان نیز اعطا میگردد. خوشبختانه در ظرف این سه سال گذشتۀ که عضویت این سازمان را دارم، توانسته ام کار های فرهنگی و رسانه یی افغانهای مقیم و خارج از افغانستان را معرفی و تقدیرنمایم. اشتراک کننده گان این فسیتوال عبارت اند از:
1) ژورنالست فعال افغان نژاد عطیه ابوی که چندین سال را در داخل افغانستان به خاطر تهیۀ راپور دقیق در سنگر ها و اماکن که در آن جنگ جریان داشت رفته و به جهانیان از آن حالات گزارش میداد.

گزارش های خبری عطیه ابوی را این سازمان مشاهده کرده و بعداً وی را مستحق جایزه شناختند که در ماه می 2013 جایزه بهترین خبرنگار را از طریق سازمان بین المللی شعر کانادا بدست آورد.

2) فلم ساز، پرودیوسر، مبتکر برنامۀ ویژه “رقابت آشپز ها” و خبر نگار خوب تلویزیون آریانا، کابل، افغانستان نعمت الله حیدری! بعد از تحلیل و برسی از کابل افغانستان به فستیوال بین المللی شعر کانادا دعوت شده واز کارکرد هایش رسماً درماه می سال 2012 از طریق فستیوال بین المللی شعر کانادا استقبال و تقدیر بعمل آمد.

3) شریف سعیدی، فلم ساز نو جوان افغانیکه فعلاً در ولایت هرات افغانستان بسر میبرد. یک فلم تهیه دیده اش بنام “سکوت” تقدیم فستیوال گردید. متأسفانه سفارت کانادا برایش ویزه نداد. اما با آنهم، فلم مذکور در ماه می 2013 شامل مسابقات گردید و تقدیرنامۀ را از آن خود کرد.
وبلاخره در رقابت های بین المللی کار های هنری رحمت اله حیدری را نیز تأیید و شامل مسابقات نموده و خوشبختانه کارکرد رحمت اله حیدری طرف قبول انجمن قرار گرفت و در فسیتوال بین المللی شعر سال 2013 مستحق جوایز لازمه گردید. لینک های زیرین شما را به صفحه سازمان بین المللی شعر کانادا میبرد.

http://worldpoetry.ca/?p=4943 and http://worldpoetry.ca/?p=5584

مزید بر کار های فوق الذکر، به صفت فعال حقوق بشر در یکی از سازمان های حقوق بشر در امریکا مشغول کارمیباشم. ازطریق این وظیفه رسمی خویش از مردمان غریب، بی بضاعت و مستحق در داخل امریکا دستگیری نموده و این دفتر را برای مساعدت عاجل به بی سرپناهان معاونت مینمایم. دروازۀ این دفتر بروی هر انسان مستحق از هر رنگ، نژاد، ملیت و زبان باز میباشد.

علاوتاً، بنابر همدردی و محبت که برای هم میهنان عزیز خویش دارم، فعالیت های خسته ناپذیری را برای کمک به افغانان عزیز مقیم افغانستان از طریق فعالیت های اجتماعی مانند جنبش های “دوستی با افغانها” و جنبش “حمایت انسانی از حقوق زنان افغان” در داخل امریکا انجام میدهم.

با یک گروپ از دوستانم از طریق جنبش “دوستی با افغانها” برای مردم مستحق بی بضاعت در افغانستان بخاطر زمستان سرد، کمک ومساعدت پول نقد نمودیم. هر یک از دوستانم و فامیل هایشان یک فامیل بی بضاعت افغان را انتخاب نموده و از طریق ویسترن یونین برای هر یک از فامیل های مستحق مستقیماً پول نقد فرستادیم. شما میتوانید این صفحه را در آدرس ذیل یابید.

https://www.facebook.com/pages/Friendship-with-Afghans/428516720591148

علاوه برتمام فعالیت ها ومصروفیت های رسمی تذکر یافته، بسیاری ازپوهنتون ها، مکاتب و سازمان های حقوقی، تعلیمی و فرهنگی در واشنگتن دی سی و ورجینیا به صفت سخنور، فعال حقوق بشر و آگاه امور سیاسی و بین المللی طی مجالس خاص شان مرا دعوت مینمایند، تا افکار، نظریات، پیشنهادات و انتقاداتم را برای بلند بردن سطح آگاهی منسوبین، محصلین پوهنتون و شاگردان مکاتب شریک سازم. با وجود تمام مصروفیت های کاری و فامیلی باز هم با کمال میل به هریک از این محافل رسمی، علمی و فرهنگی اشتراک مینمایم. زیراکه   این چنین محافل معنوی را فرصت خوبی برای معرفی درست افغان ها و افغانستان یافته و تا حد امکان توانسته ام برای جهانیان برسانم که افغانستان صرف یک سرزمین جنگ و آه و فغان نیست. این درست است که ما افغان ها جنگ زده شده ایم، رنج کشیده ایم، به عوض پیشرفت به عقب رفتیم، که تمامی این جنگ ها جنگ ها تحمیلی بوده که بالای این ملت متدین، قهرمان پرور و آزاده منش به شکل اجباری تحمیل شده است.

بدانید که افغان ها از گذشته های طولانی به این طرف، در همۀ ادوار تاریخ، مهربان، فرهنگ دوست و ادب پروران بوده اند.
در بعضی این مجالس که به صفت سخنور صحبت مینمایم، برای اشتراک کننده گان آن محفل رایگان نیست.
بعد از فروش تکت ها پول بدست آمده را مستقیماً از طریق همان سازمان، پوهنتون و یا مکتب که دعوت میشوم، با هم یکجا به سازمان نویسنده گان زنان افغانستان میفرستیم، تا از آن پول کمپوتر های لبتاب برای زنان و دختران که در افغانستان زندگی میکنند و عضویت سازمان نویسنده گان افغان را دارند، خریداری و به آنها تفویض نمایند.

زولانه شدۀ حیا

غم میهن و مردم ساخت مرا دیوانه دیوانه

نمیگردم چو مجنون عـاشق ویرانه ویرانه

 

مرا تحصیل عشق باشد که گردم خادم میهن

ندارم ذوق می در سر، روم میخانه میخانه

 

بـدل دارم هوای خـدمت زنهای محــروم را

شوند آگاه،سواد آید به میهن خانه در خانه

 

پریشان مردمان ِ میهنم، من هم پریشانم

خـمار آلـودۀ رنجم نه ام مـستانه مـستانه

 

(الهه) دُخت افغان و زاجدادش مسلمان است

به زنجـیر حـیا داری شـــده زولانـه زولانـه

 

با احترام،

سجیه الهه  احرار

March 30, 2014